сахт

[سخت]

1. маҳкам, мустаҳкам, устувор, шах; муқоб. суст, мулоим, нарм; ҷисми сахт; одам аз гул нозук, аз санг сахт аст (мақ.)

2. душвор, мушкил; кори сахт

3. вазнин; кори сахт; хоби сахт хоби вазнин; хобе, ки кас аз он бедор нашавад

4. шадид, бошиддат; зимистони сахт, муборизаи сахт, ҷазои сахт, ҷанги сахт

5. қатъӣ: чораи сахт, эътирози сахт

6. тунд, тез; дағалона, дурушт; боди сахт, гапи сахт

7. баланд: овози сахт

8. хасис, мумсик, лаим; дили сахт дили бетараҳҳум; рӯзи сахт тангӣ, душворӣ, бадии рӯзгор; сари сахт бадбахт, шӯрбахт; сахт будан а) хасис будан, мумсик будан; б) устувор будан, побарҷо будан; сахт гап задан бо дуруштӣ сухан гуфтан; сахт гирифтан сахтгирӣ кардан, муомилаи дурушт кардан; сахт карда гуфтан бо тундию тезӣ гап задан ба касе, бо дуруштӣ гап задан; сахт истодан устувор истодан, исрор дар гуфтаи худ; сахт кардан пӯшондан, маҳкам кардан; сахт кашидан таранг кардан; сахт омадан душвор будан, ногувор будан; сахт шудан а) душвор шудан (мас., кор), б) дурушт шудан (мас. пӯсти бадан); нафаси сахт кашидан бо душворӣ нафас кашидан; сахт – сахт хеле сахт (ба маъноҳои 1, 2, 3 сахт)